Mohan Band – Parizad

مویه بلندو دسته پر خینه

سرمه به چشمانه تو میشینه

تصویره توره در خاطریم داروم

عجب بردی دله مغرورم از سینه

همسایه ای دیواره من بودی

دمو کوچیه بن بستی ک دل بردی

اگر یگ روز نمیدیدوم توره ای یار

پریشان بودمو مریضو بد احوال

عجب دلبره زییایی توبا موهای

خورمایی زدی آتش بجانه مه پریزاد

به قربانه دو گیسویت همو موهای

خوش بوین دلم بردی به ناکجا پریزاد

امو صورته زیباره چی وقت باز ببینوم نشانی

از تو هیچ کسی نداره عجب خلقی خدایا شاهکاره

خبر دادن ک باز امشب ده ای شهر میایی باده میگوم

عطره نرگسه بیاره همو گلی ک عطره توره داره