Jawid Sharif – Qahr

صفا دیگر در اینجا نیست
خدا در مُلکِ دل ها نیست
که در دهِ و که در شهر است
خدا قهر است خدا قهر است

صفا دیگر در اینجا نیست
خدا در مُلکِ دل ها نیست
که در دهِ و که در شهر است
خدا قهر است خدا قهر است

چرا چشمان ما کور است
چرا برگِ غمی همدیگرِ خود را نمی چینیم
به غیر ازخود به غیر از شاخه های منفعت
چیزی نمی بینیم
خدا عشق است خدا نور است
ولی از قلب ها از دیده ها دور است

صفا رفته حیا رفته تمنای خدا رفته
اگر میبود کسی دستِ پُر از امید خُشکِ طفلکِ خودرا
به دست چرب بیگانه نمی بخشید
اگر میبود کجا شب ها برای رزقِاطفال
از زباله لقمه بَر میداشت

خدا را لَا اقل باید نشان دادن
خدا را در عَمل باید نشان دادن
تو که خواهان لُطف مهربانی خدای لَا مکان استی
خودت هم مهربان استی؟ مهربان استی؟ مهربان استی؟

که در دهِ و که در شهر است
خدا همرای ما قهر است
خدا همرای ما قهر است
بیا که مهربان باشیم
بیا انسانیت را پاسبان باشیم
خدا در هر نفس با ماست
خدا در هر کجا پیداست